TurboOtylia&Vojtek-Pierwsze starcie

Podczas mojego dwutygodniowego pobytu(a wydaje mi się, ze miesiąc byłem) spotkałem się z TurboOtylią dwa razy. Chciałem to umieścić w jednym wpisie ale się nie da. W końcu z O. znamy się cztery lata! I nad Bałtyk przyciągnęła mnie głównie mieszkanka Gdańska. A potem sam Bałtyk, Trójmiasto i okolice. Ale w końcu człowiek chyba jest najważniejszym elementem przyrody prawda?

        Otysia miała nogę złamaną i teraz jest na rekonwalescencji. Postanowiliśmy sobie popłynąć Motławą do Westerplatte i z powrotem. Nigdy na Westerplatte nie byłem. Płynie tam między innymi statek drewniany stylizowany na 17 wiek. I tą jednostkę właśnie wybraliśmy. Ceny, godziny itp. Są poniżej.

KLIKAJ W FOTKI, ŻEBY POWIĘKSZYĆ

Załoga pomogła Otyście wejść na pokład. Zajęliśmy miejsce na dziobie okrętu zaraz przy przewodniczce. I wszystko dokładnie słyszeliśmy co ta pani mówiła.

Otylia była ubrana w stylu "sportowa, luźna elegancja" To jest moje określenie. I była piękna jak zawsze. I jak zawsze ja mam tremę jak jestem  w jej towarzystwie. I boje się czy na głąba z Warszawy nie wyglądam?

        Ja sobie chodziłem po okręcie a Otyś siedziała sobie. O tym co widzimy podczas rejsu opowiadała pani siedząca obok nas i też pan, który pod koniec grał na gitarze i śpiewał szanty.

Można też było zjeść obiad na pokładzie. Więc zaszaleliśmy i zamówiliśmy po herbacie z cytryną:)

Statkiem dowodził kapitan i sternik w jednej osobie. Wprost z pokładu za wielkim kołem sterowym.

I widoki z okrętu podczas rejsu..............

Pasażerowie na pokładzie to w 80% turyści zza Odry. Emeryci na wycieczce w Polsce. Ciekawe czy my na emeryturze będziemy sobie jeździć za Odrę na urlop? Odpowiedź niestety znam. Kasa państwa coraz bardziej pusta.

        I powoli rejs zbliża się do końca...............Fajna, luźna atmosfera i piękne widoki dookoła.  Oraz zapach smażonych ryb na pokładzie.  Starówka Gdańska widziana z pokładu okrętu zapiera dech w piersiach. To dla mnie najpiękniejsza Starówka w Polsce. W drodze powrotnej przewodnik śpiewał szanty i grał na gitarze...........

Po skończonym poszliśmy sobie jeszcze na spacer. Otysia pokazała mi miejsce na Starówce, które bardzo lubi i czytywała tu książki. Taka zamknięta enklawa i mało kto o tym wie. Piękne miejsce. Potwierdzam!

Człowiek jest tylko człowiekiem. To po całym prawie dzionku na świeżym powietrzu + wrażenia zgłodnieliśmy. Z tego głodu to zmieniliśmy kolejność jedzenia. Najpierw deser a potem dopiero obiad:)

I wspaniały obiad trochę ciężko nam wchodził. Ale dało się go upchać. Smacznego!

        Widzę, że ten 14 dniowy pobyt nad Bałtykiem przerodził się w NIEKOŃCZĄCĄ SIĘ OPOWIEŚĆ.

Ale i tak najważniejsze dla mnie były dwa dni, z których pierwszy teraz opisuję. 

Za tydzień będzie  tu następny WAŻNY dla mnie dzień. Hel i Władysławowo muszą poczekać:)

Pozdrawiam!