Rozmawiałem z Rockefellerem

Braci R. A dokładniej Państwa R. Poznałem na początku pierwszej klasy liceum. Czyli w czasach komunistycznych i prehistorycznych. Rok 1968.

      Nasza wychowawczyni w liceum zaproponowała by ktoś napisał o walce Polaków we wrześniu 1939 roku. Początek wybuchu Drugiej Wojny Światowej.

Zgłosiliśmy się my. Czyli  Jurek, Romek i ja.

Jurek zaproponował, żebyśmy poszli do Niego, bo ma spore mieszkanie.

 Poszliśmy.

Przedwojenna kamienica na Żoliborzu. Mieszkanie pięcia pokojowe ze służbówką dla gosposi. I gosposia zaraz nam obiad podała.

Rodzice Jurka to znani profesorowie matematycy.

Ludzie zamożni, ale nie żyjący na pokaz. Zakochani w swojej pracy. Wykładali na całym świecie. Właściciele nowiutkiego Mercedesa kupionego w Stuttgarcie . To był ropniak, czyli na ropę. Ropa wtedy kosztowała 2,20 zł a benzyna 6,50! Tak, ze ropa była prawie trzykrotnie tańsza od benzyny!

     Tam w tej kamienicy i sąsiedniej mieszkali prawie wyłącznie tacy ludzie. Poznałem ich dzięki Jurkowi.

Jurek i jego brat Janek też byli bardzo zdolni, ale inni niż ich rodzice.

„Ale o tem potem”

Miało być o Rockefelerze z USA.

Jurek mnie się pyta. „pojedziesz ze mną na lotnisko  Okęcie po Pana Rockefellera

Oczywiście Mercem Jego ojca mieliśmy jechać.

      Jadę , oczywiście. Okazało się, ze ojciec Jurka profesor R. Utrzymywał stosunki z jednym z rodziny Rockefellerów. Ten Pan Rockefeller też był matematykiem i mieli wspólne zainteresowania.

Jedziemy sobie( wtedy prawko na auto robiło się od 16 roku życia) na Okęcie Mercem......

A tam szum i wozy rządowe. Nie wiedzieliśmy co jest? Jakiś policjant kazał nam dołączyć do szpaleru Merców. To dołączyliśmy. Następny po 100 metrach nas zatrzymał i wylegitymował. Się przestraszyliśmy. Czekaliśmy z godzinę.

Okazało się, ze tego dnia do Warszawy przyleciał z towarzyską wizytą towarzysz Żiwkow z bratniej socjalistycznej Bułgarii. Pierwszy sekretarz tego państwa.

       Milicja myślała, że my jesteśmy w kawalkadzie rządowej. Bo rzadko kto miał wtedy prywatnego Merca i to nówkę .

Jak nas puścili to odczekaliśmy na Rockefellera.

      Jest. Skromnie ubrany w szary płaszcz. Chyba skromniej od nas:)

Jurek do Niego po angielsku, przez cała drogę z Okęcia na Żoliborz rozmawiali po angielsku.

Ja nie wytrzymałem i się Jurka pytam „skąd znasz język angielski jak my się w szkole uczymy francuskiego?”

A Jurek mi odpowiada, ze nauczył się słuchając jak rodzice z gośćmi rozmawiają. Taki był zdolny. Poważnie. Ja tylko Rockefelerowi dłoń podałem i powiedziałem coś w narzeczu polsko-angielskiom. Aż wstyd przytoczyć:)

Tak, że mogę się pochwalić, ze rozmawiałem z Rockefellerem i ściskałem Mu dłoń.

A Merc państwa R. Wrócił sobie na ulicę gdzie stał bez żadnych alarmów i zabezpieczeń. Bo nawet jakby go ktoś ukradł to gdzie by sprzedał?

      Jurek był laureatem olimpiad matematycznych. Bardzo zdolny, raczej leniwy i bardzo dobry kolega i nie szpaner!

Od czasu do czasu w naszej klasie był konkurs historyczny, albo podobny. Było pytanie i odpowiadało się. Były trzy rzędy ławek. Który rząd wygrał to w sobotę do szkoły nie szedł.

U nas w rzędzie odpowiadał tylko Jurek i zawsze wygrywaliśmy! :)

      Raz Jurkowi chcieliśmy zrobić dowcip. Bo nas wkurzał, że nie było dla niego zadania nie do rozwiązania. Chodzi o matmę.

Postanowiliśmy, że zadanie sami wymyślimy. Taką bzdurę, żeby nie dało się rozwiązać.

Coś tam było o samolocie pędzącym z taką to a taką prędkością i gdzie i kiedy spadnie na ziemię. A do tego jeszcze deszcz padał.

I po lekcjach poprosiliśmy Jurka, żeby to zadanie nam rozwiązał bo to może być na klasówce.

      A Jurek zabiera się za rozwiązywanie. Aha mówi, deszcz pada, to potrzebna mi tablica, żeby zobaczyć wilgotność powietrza itp...i coś tam pisze i wynik podaje..

A nam szczęki do trampek opadły......!

Czy on sobie z nas jaja robi czy rzeczywiście rozwiązał. I nikt z nas się potem nie przyznał, ze to był kawał:)

Klasówka z matmy wyglądała tak. Pani dyktowała 4 zadania a Jurek po 5 minutach oddawał wszystko z wynikami.

Siedziałem z nim w jednej ławce. I cholera ściągać nie mogłem bo zawsze miał inaczej rozwiązane niż wszyscy. Ale dobrze.

Mnie z matmy za dobrze nie szło.

      Moja mam się martwiła. I po jakimś zebraniu w szkole spytała się ojca Jurka pana profesora czy mógłby mnie sprawdzić czy jestem debilem matematycznym czy coś innego. Żeby wydał diagnozę.

Profesor R zaprosił mnie do siebie dał mi tyle samo zadań co na klasówce ale czasu dwa razy tyle.

I sobie spokojnie powoli rozwiązałem  wszystkie zadania dobrze. Pan profesor powiedział, że porozmawia z nauczycielką matmy, że ja umiem i pewnie w szkole to mam tremę jak piszę i jak przy tablicy odpowiadam. I powinienem mieć więcej czasu na rozwiązywanie zadań.

A mnie opowiedział o matematyku Gaussie. To był genialny matematyk.

Studenci mu robili kawały. Sprawy bardzo trudne rozwiązywał szybko i dobrze. A nad prostymi to się gubił!

Więc studenci od czasu do czasu zadawali mu bardzo proste pytania. I mieli Go z głowy:)

      Opinia ojca Jurka przyniosła skutek od razu. Odpowiadałem z matmy po lekcjach i miałem bardzo dużo czasu! I tak matmę pchałem do przodu i do matury.

Braci R. I Ich rodziców bardzo dobrze wspominam. U Jurka dużo czasu przesiedziałem w domu a także nie raz nocowałem.

     Z Panem profesorem i Jego drugim synem Jankiem byliśmy razem na wakacjach nad jeziorem na campingu. Też było super! Janek jest ode mnie młodszy o 8 lat. Wtedy to była bardzo duża różnica. Janek tez często bywał u nas w domu. Był w wieku mojej siostry Kasi. I byli w jednej klasie.

Spotykam teraz Jurka od czasu do czasu.

Dodam jeszcze , że Jurek był zapalonym turystą. Raz z moim ojcem był na spływie kajakowym na Mazurach rzeką Krutynią. I chodził na rajdy turystyczne z PTTK z naszego liceum. Ja też.

Ale jakoś się dziwnie skurczył:) Jest dziadkiem. Ma wnuczkę...........

A z Jankiem Jego bratem byłem dwa razy na Mazurach. A także nie raz na rybkach nad Bugiem i Narwią......

Janek był i jest zupełnie inny od Jurka swojego brata.

Ale o Janku opowiem innym razem.

Przy okazji chciałem  bardzo podziękować państwu R. , oraz babci Jurka Pani P. wybitnej archeolog.

To ludzie bardzo dobrzy, wykształceni  i ludzcy.

Coraz mniej takich.

Vojtek

Kliknij na fotki, żeby powiększyć!

Tutaj na Żoliborzu chodziłem z Jurkiem do liceum. Nr. 16

W tym domu na Żoliborzu mieszkali Państwo R. z synami też R.

I tu był Rockefeller.......

Przedwojenne żoliborskie spółdzielnie mieszkaniowe na Żoliborzu.

Tu nie mieszkała "klasa robotnicza"

Na pierwszym planie budynek gdzie mieszkali Państwo R. z synem też R. :):):)

anek R. po prawej stronie. Ja w środku, po lewej żona Janka Joanna. Fotki Jurka na razie znaleźć nie mogę. W późniejszych latach bardziej kolegowałem się z Jankiem R.

Na Mazurach nad jeziorem Dłużek:)  Dzięki Jasiu za przepiękne wakacje!

I tu nowsza fotka. Ja z Jankiem w jego domu pod Warszawą. Zaprosił mnie i zawiadomił, że właśnie dom sprzedaje.  Ma syna a żyje z dziewczyną z trojgiem dzieci! To się nazywa fantazja:):):)

Ale Janek to zawsze miał fantazję:) No i nas z synem poczęstowali obiadem:) Syn po prawej stronie na ostatniej fotce.